EXPOSITIE MENA
Vrije genderexpressie
Jasper Albinus
Utrecht, 1997
Foto 1
Van kleins af aan zoek ik naar manieren om mijn innerlijke wereld op een creatieve manier vorm te geven. Ik ben daarin altijd loyaal aan wat ik mooi en interessant vind. Hoe meer ik echter de vrijheid neem om mijzelf te uiten – ook met betrekking tot mijn femininiteit – hoe meer ik te maken krijg met een ongevraagd oordeel uit de samenleving. Dat is waar mijn strijd ligt. Acceptatie zal niet altijd binnen handbereik zijn, maar het zou wel fijn zijn als er meer ademruimte is om simpelweg te bestaan. Ik heb regelmatig te maken met starende blikken die soms leiden tot intimidatie en verbaal geweld. Het enige wat ik dan kan doen, is de situatie de-escaleren, terwijl alles in mij roept – en dat is ook hoe ik ben opgevoed – om voor mijzelf op te komen. Ik heb van mijn vader geleerd om jezelf met innerlijke waardigheid te dragen richting de buitenwereld. Ik schuw daarom niet om mijzelf te laten zien. Dat is echte kracht.
Foto 2
Als performer treedt Albinus veel op, regelmatig ook in een jurk. Het contrast tussen het gevierd worden op het podium en de dreiging die hij ervaart zodra hij het podium verlaat, is groot. Op straat is hij zich daarom uitermate bewust van de ruimte die hij inneemt. Aan de andere kant wil Albinus niet enkel rekening houden met de norm, ondanks dat dit tot negatieve reacties of onveilige situaties kan leiden. Hierdoor voelt Albinus zich soms vervreemd van zichzelf. Het kost hem moeite om tot zichzelf terug te komen. Een interne strijd die alom aanwezig is.
